birce kirkova ile fotoğrafçılığı - olduğunu düşünmediği- ve kadınları konuştuk. Bu serüvenden ve serüvene eşlik eden kadınlardan bahsetmesini istedik.
Kendimi bir "fotoğrafçı" ya da "fotoğraf sanatçısı" olarak görmüyorum. Benim fotoğraf ile tanışmam lise birinci sınıfta güzel sanatlarda okurken annemin sevgilisinin bana hediye ettiği Zenit analog makine ile başladı. 2006 civarıydı. Ben her zaman anı biriktirmeyi seven bir insan oldum, fotoğraf çekmenin en sevdiğim ve beni çeken yanı bu oldu. Arkadaşlarımın veya ailemin bıraktığı notlar, bazen yediğim bir çikolatanın paketi, gittiğim yerlerin biletleri gibi şeyleri saklarım. Fotoğrafa karşı olan ilgim de tamamen bununla alakalı bir şekilde anılarımı biriktirme fikriyle başladı. Geride kalanlara istediğim zaman dönüp bakabilmek ve o anları unutmamak için. Fotoğraf çekmek benim gerçekten zevk aldığım bir uğraş diyebiliriz. Fotoğrafların yıkanmasını bekleme süreci de gerçekten heyecan verici.
"Üretme süreci" hakkında konuşmam gerekirse, özellikle bir konu seçip şu konu hakkında şöyle bir çekim yapmalıyım gibi bir düşüncem olmadı hiçbir zaman. Tamamen zamansız ve spontane gelişiyor. Aktif olarak yaklaşık 3 senedir analog fotoğraf çekiyorum, ilk defa bu ay yaşadığım son 6 aylık süreci belirli bir metin üzerinde seri haline getirme fikri oluştu kafamda. Bu noktada ise benim için yeni bir süreç başlamış oldu.
Son zamanlarda kadınları çok fazla çekiyorum. Hiçbirini tanımıyorum ancak onlarla tanışmak, hayatlarına dahil olmak hoşuma gidiyor. Onlarda gördüğüm ve hissettiğim güzel duyguları kendi sürecimle birleştiriyorum ve ortaya beni tatmin eden sonuçlar çıkıyor. Gözlerindeki bir bakış bana 6 ay boyunca yaşadığım olaylar karşısındaki duygularımı hissettiriyor. Başkaları olmaya çalışıyorum aslında kendimden çok sıkıldım. Kim olmak isterdim? Nasıl biri olmak isterdim? Ne oldum ? Ne olacağım? Fotoğraf çekerken bu sorular dönüp duruyor kafamda, yani kimliğimi kaybetmiş gibi hissediyorum ve yanıtlar bulmaya çalışıyorum. Bulduğum yanıtlar hayata karşı olan motivasyonumu çok yükseltiyor. Güçlü kadınlarla tanışmak ve onların hikayelerini dinlemek, paylaşmak çok keyifli oluyor.
Fotoğraflara baktığı zaman insanlar ne istiyorlarsa onu görsünler, özellikle görmelerini istediğim bir şey yok. Çünkü benim de her fotoğrafa bakışım duygularıma göre değişiyor ve kimseyi kısıtlamak istemiyorum.
Son zamanlarda fotoğraflarını çektiğim kadınlar ise bu 6 aylık süreçte bende olan eksileri ve artıları temsil ediyorlar. Yapacağım seriyi kitapçık olarak bastırmayı düşünüyorum. Ya da bir sergi de olabilir. Bu kez benim hikayem bu, kadınların her biri aslında benim.
